گاهی بعضی افراد، ناخشنودی و اعتراضشان را با جیغ و فریاد و گریه نشان می دهند. آنان فریاد می زنند و می گویند :” دیگر برای من وقت نداری. نمی دانم چرا هنوز با تو زندگی می کنم. تو خیلی خود خواهی”. این برخورد اغلب، برخورد مناسبی برای بیان احساسات نیست.
بین بیان احساسات منفی ونق زدن تفاوت وجود دارد
ممکن است به جای داد و فریاد و عصبانی شدن، با آرامش به او بگویید : “احساس می کنم من اهمیتی در زندگی ات ندارم. اولویت های تو تغییر کرده، تو برای پول بیشتر از من اهمیت قائل می شوی”. در این صورت هم صداقت را با قضاوت نامحترمانه و به صورت نیش و کنایه همراه کرده اید. در حقیقت با این کار بدون این که از همسرتان در مورد احساسش بپرسید، با پیش داوری، خودتان نحوه احساس او را تعیین می کنید. حقیقت این است که شما از احساس همسرتان خبر ندارید، مگر این که خودش به شما بگوید.
راهکار بهتری برای بیان درست صداقت وجود دارد. اگر قرار باشد از فرق سر تا نوک پا صداقت باشد، نوک زبان باید #حکمت باشد. برای نمونه می توانید بگویید :” وقتی شبها تنها می مانم، کلافه می شوم. دوست دارم زمان بیشتری در کنار تو باشم. بهتر نیست برنامه ای برای بودن بیشتر در کنار هم تنظیم کنیم ؟” به این ترتیب احساستان را با بیانی صادقانه توام با حکمت به همسرتان منتقل می کنید. به همسرتان می گویید خواهان چیزی هستید و راه حل مناسبی پیشنهاد می کنید.
اما اغلب مشکل این است که شکایات شنیده نمی شود و یا به آسانی به فراموشی سپرده می شود. بنابراین پافشاری مهم است. پس از بیان احساس، تعهدتان به صداقت تمام نمی شود. لازم است در بیان مکرر احساستان استمرار داشته باشید تا مشکل حل شود.
شاید درخواست مکرر شبیه نق زدن باشد. اما تفاوتی میان بیان احساسات منفی و نق زدن وجود دارد. نق زدن با رفتار خشمگینانه، بی احترامی و خواسته های خودخواهانه همراه است ولی منظور ما بیان احساسات منفی به همسرتان بدون تهدید و عوامل مخرب رابطه و به طور همدلانه است که می گویید هنوز مشکل حل نشده است و هر دوی شما نیاز به پیدا کردن راه حل دارید. این نوع نحوه ابراز نارضایتی را آن قدر تکرار می کنید تا مشکلتان حل شود. این کار موجب رسیدن به سازگاری و خشنودی متقابل می شود.
