با شروع فصل پاییز و زمستان، برخی از افراد علائم افسردگی را از خود نشان میدهند . البته اینکه افراد در زمانهای مختلف حالات روانی متفاوتی داشته باشند، امری کاملا طبیعی است.
مثلا بیحوصله بودن در زمستان را بسیاری افراد تجربه میکنند،اما وقتی این حالات از حدی فراتر میرود،میتوان آنرا به عنوان یک اختلال بررسی کرد . “اختلال خلقی فصلی” (disorder affective seasonal ) که به افسردگی فصلی نیز مشهور است، اختلالی است که در اثر کاهش نور آفتاب به هنگام نزدیک شدن فصل پاییز و زمستان و کوتاه شدن طول روز بروز می کند.
کوتاه شدن روز و کاهش اشعه خورشید و به دنبال آن کاهش تولید ملاتونین در ایجاد این نوع افسردگی نقش دارد و زمینه بروز افسردگی فصلی را خصوصاً در افرادی که آسیب پذیری بیولوژیک بیشتری دارند، ایجاد می کند.
احساس غم و ناراحتی عمیق با منشا نامعلوم،تصور پوچ و بیارزشی،ناتوانی در تصمیمگیری درست، بیانرژی بودن برای هرکاری،سرزنش دائمی خود به خاطر مسائل واقعی یا موهوم، احساس کسالت شدید، اضطراب بیدلیل و عدم تمرکز از علائم این اختلال است.
اقدامات زیر میتواند در جلوگیری از وقوع این مسئله موثر باشد
انجام ورزش و فعالیت بدنی منظم؛ در زمستان به دلیل کاهش فعالیت بدنی روزمره این موضوع ضرورت بیشتری پیدا میکند . پیاده روی در هنگام صبح بسیار مفید است .
-قرارگرفتن در معرض نور مستقیم خورشید به میزان حداقل یک ساعت در روز.
-باز کردن پردهها و قرار گرفتن در مکانهای پرنورتر منزل یا محل کار.
-چندسفر کوتاه به مناطق گرمتر و آفتابگیرتر.
-رژیم غذایی مناسب که در آن ویتامینها و مواد معدنی به مقدار کافی تامین شده باشد.
-مواقعی که هوا ابری است ،سعی کنید از خانه خارج شوید و در مکانهای شلوغ و پرجنبوجوش حضور یابید.
در صورت تداوم و تشدید علائم، فنوتراپی (نور درمانی)، دارو درمانی و روان درمانی برای کنترل و درمان این اختلال اثربخش است.