شیوه های روان شناختی برخورد با ناسزاگویی کودکان
چندساعتی از مهمانی میگذرد و مهمانها همه آمدهاند. بزرگترها مشغول خوشوبشاند و بچه ها هم مشغول بازی. ناگهان صدای دادوبیداد بچه ها بلند میشود و فرزند شما با صدایی بلند میگوید: «کلهپوک!»… یکباره موجی از افکار و برخوردهای احتمالی با فرزندتان به ذهنتان هجوم می آورد: این که به حرفی که زدهشده، توجهی نشان ندهید؛ به فرزندتان تذکر بدهید که حرف بد نزند؛ فرزندتان را مجبور به عذرخواهی کنید؛ از او بخواهید برای دقایقی از اتاق خارج شود و… . بیان ناسزا یا فحش توسط کودکان اتفاق خوبی نیست و اغلب والدین به خاطر پیامدهای منفی اجتماعی آن، نسبت به تغییردادن این گونه رفتارها در فرزندشان حساس هستند. پس اگر دیگر نمی خواهید واژه های ناهماهنگ با ارزشهایی که شما به آن پایبند هستید، از زبان فرزندتان بشنوید، بهتر است با روش برخورد مناسب آشنا شوید. توجه داشته باشید که برای یافتن برخورد مناسب با یک رفتار، قبل از هر چیز، باید دلایل بروز آن رفتار را شناسایی کنید. پس از خود و فرزندتان بپرسید که چرا این حرف را زده است؟ ممکن است فرزندتان به دلایل مختلفی ناسزا گفته باشد که هرکدام برخوردهای متفاوتی را می طلبد.علت ها نیز می تواند متفاوت باشد:
– سنجش پیامد ناسزا گفتن
– تخلیهی روانی
– تحت تأثیر قرار دادن اطرافیان
- تاثیرپذیری از محیط
- لجبازی
– بیماری های جسمی
