زمانی که علائم افسردگی را در یکی از همکاران یا کارمندانتان مشاهده میکنید، باید با نهایت دقت و هوشیاری با او مصاحبت کنید.
همانطور که میدانید، امروزه افسردگی یک مشکل نادر محسوب نمیشود. در حال حاضر بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان انواع افسردگی را تجربه میکنند. پس احتمالاً شما هم در اطرافتان افرادی را میشناسید که از افسردگی رنج میبرند. مشکلی که اگر بهدرستی درمان نشود، به معنای واقعی کلمه مرگبار است. حتماً شما نمیخواهید کسی در تنهایی و بدون هیچ کمکی، این رنج را تحمل کند.
اما در محیط کار باید چه اقداماتی انجام دهید؟ لری واتلی، روانشناس و تراپیست خانواده، نکاتی را در این مورد به اشتراک گذاشته است که بسیار ساده، مفید و ارزشمند هستند.
چه زمانی باید از همکارتان بپرسید که آیا به کمک نیاز دارد
واتلی توصیههای خود را با این یادآوری شروع میکند که افسردگی یک بیماری است، مثل سرطان. ما در مقابل فردی که به سرطان مبتلاست، صبر نمیکنیم و هرگز نمیگوییم «اوه، خودش بهمرورزمان بهتر میشود!» البته نزدیک شدن به یک همکار زیاد ساده نیست و اغلب ما سعی میکنیم خودمان را از این مسائل دور نگهداریم. ولی دکتر واتلی میگوید:
ایدهی خوبی نیست که منتظر شوید همکارتان نزد شما بیاید و از مشکل خودش صحبت کند. همانطور که میدانید افسردگی هرچه زودتر تشخیص داده شود، راحتتر درمان میشود. متأسفانه هنوز صحبت کردن در مورد افسردگی یک تابو است و بیشتر مردم ترجیح میدهند از این برچسب دوری کنند. آنها این مسئله را با نزدیکان یا همکاران خود در میان نمیگذارند و در سکوت از آن رنج میبرند.»
شما باید چه بگویید؟
این مرحله، بخش سخت ماجرا محسوب میشود. اینکه بدانید باید با کسی صحبت کنید، با اقدام واقعی بسیار متفاوت است. به همین دلیل واتلی ایدههای زیر را پیشنهاد میکند:
اول شما از نگرانیهای خودتان با همکارتان صحبت کنید
فقط در مورد رفتارهایی که میبینید نظر بدهید. بهعنوانمثال: «من متوجه شدهام که شما کارتان را به پایان نرساندهاید و گاهی اوقات هم اصلاً کار نمیکنید.» تصدیق تغییرات رفتاری معمولاً مفید واقع میشود. مثلاینکه جملهی خود را اینطور ادامه دهید: «برای من عجیب بود کارتان را نیمهتمام رها کنید، مخصوصاً که شما همیشه اولین فرد وظایفتان را تکمیل میکردید و در ضمن دوست داشتید مسئولیتهای بیشتری هم بپذیرید.»
در مرحلهی بعد میتوانید به او پیشنهاد کمک بدهید. بهعنوانمثال: «اگر مسئلهای در زندگی شما هست که آزارتان میدهد، میتوانم برنامههای مشاورهای خوبی را به شما معرفی کنم.»
واتلی اشاره میکند که در دوران افسردگی، وقت گرفتن از مشاوران و متخصصان کار سختی است. به همین دلیل بهتر است در این زمینه هم کمک و حمایت خود را به او پیشنهاد دهید.
چه چیزهایی را نباید بگویید؟
هرگز به یک فرد افسرده نگویید: «سریع خوب شو!» واتلی میگوید:
اختلال افسردگی در بسیاری از کشورها مشکل شماره یک حوزهی بهداشت و سلامت است. افسردگی یک بیماری واقعی است و به درمان نیاز دارد. «زود خوب شو» اصلاً حرف مناسبی نیست. نمیتوانید از یک انسان افسرده بخواهید شجاع باشد و مشکلش را بهتنهایی مدیریت کند. در این شرایط، کمک خواستن بسیار سخت، اما ضروری است.
چگونه میتوانید از یک کارمند افسرده حمایت کنید؟
واتلی تأکید میکند که شما باید او را تشویق کنید که کمک بگیرد. گرچه امروزه در اکثر کشورهای جهان روشها درمانی عالی و مؤثری برای افسردگی وجود دارد، ولی هنوز افسردگی در سطح اپیدمیک باقیمانده است.
بسیار مهم است که افسردگی را نه یک ضعف شخصیتی، بلکه یک بیماری ببینید. همانطور که واتلی میگوید:
افسردگی، بیماری دردناکی است که معنای زندگی را نابود میکند. به همین علت مهم است که به همکار افسرده، نشان دهید که حضور او چه ارزش و اهمیتی در شرکت دارد. به او کمک کنید تا درک کند بابت این بیماری، گناهی مرتکب نشده و مقصر نیست، همانطور که اگر دیابت یا سرطان داشت مقصر نبود.
سایر نکاتی که باید بدانیم
پیش از هر چیز باید بدانیم چگونه نشانههای افسردگی را تشخیص دهیم. به این علائم توجه کنید:
- کاهش بهرهوری
خلقوخوی پایین
عدم مشارکت و همکاری
مشکلات ایمنی و حوادث
افزایش روزهای غیبت و عدم حضور
شکایت مداوم از خستگی همیشگی
شکایت از دردهای غیرقابل توضیح
مصرف الکل و مواد مخدر
به گفتهی دکتر واتلی، نباید از کنار هیچکدام از این علائم رد شویم. امروزه ۸۰ درصد از افراد افسرده، با درمانهای رایج روانپزشکی بهبود مییابند. بسیاری از علائم تنها در طول چند هفته برطرف میشوند. کمک گرفتن یک گام عالی در راه بهبودی است.
شما نمیتوانید یک همکار افسرده را «مجبور کنید» که از متخصصین و مشاورین کمک بخواهد. ولی مسلماً میتوانید این راه را به او پیشنهاد بدهید. هر زمان که یکی از علائم فوق را در کارمندان (یا همکاران) مشاهده کردید، توصیههای واتلی را به یاد بیاورید.