به گزارش روز شنبه (۲۶ فروردین) وبسایت «تهراننیوز» ، حبیبالله حسنی، علاوه بر مشکلات اقتصادی و اشتغال، مواردی چون شتابزدگی در ازدواج، اعتیاد و دخالت خانوادهها را نیز موجب افزایش آمار طلاق در ایران اعلام کرده است.
وی افزوده که قوه قضائیه در موضوع کاهش آمار طلاق در ایران، «زیاد نمیتواند مؤثر باشد، زیرا ریشه مشکلات در جای دیگری است.»
آقای حسنی از وزارت امور اقتصادی و دارایی، بانکها و تصمیمگیرندگان عرصه اقتصادی و تأمین اجتماعی خواسته «برای نجات جوانان کشور که در حال غرق شدن در باتلاق هستند… وارد میدان شوند.»
این مقام مسئول همچنین از اجرانشدن قانون تسهیل ازدواج جوانان با وجود گذشت ۱۱ سال از تاریخ تصویب آن انتقاد کرده و گفته که «غفلت مسئولان دولتی از اجرای قانون تسهیل ازدواج تا به آنجا پیش رفت که با توجه به گذشت سالیان متمادی از تدوین آن، بخشهایی از این قانون کهنه و نیازمند اصلاح مجدد شد.»
وی همچنین از شیوه بانکها در پرداخت وام ازدواج به جوانان هم انتقاد کرده و افزوده که «بانکها به گونهای در پرداخت وام ازدواج به زوجین تعلل میکنند که زوجین از اخذ آن پشیمان میشوند.»
افزایش آمار طلاق در ایران به ویژه در شهرهای بزرگ، به اندازهای مقامهای جمهوری اسلامی را نگران کرده که از این پدیده به عنوان یکی از «آسیبهای اجتماعی» نام برده میشود.
خبرگزاری مهر دی ماه سال ۹۵ با استناد به آمار سازمان ثبت احوال ایران، از افزایش طلاق و کاهش ازدواج خبر داده و نوشته بود در هر ساعت، ۲۰ طلاق در ایران ثبت میشود.
بر اساس آمار این سازمان، میزان طلاق در طول یک دهه گذشته در ایران افزایش قابل ملاحظهای نسبت به آمار ازدواج داشته است.
شماری از کارشناسان، عامل اقتصادی را مهمترین عامل کاهش ازدواج و افزایش آمار طلاق در کشور معرفی میکنند و برخی دیگر نیز تغییر سبک زندگی را عامل مهمی در بروز این پدیدهها میدانند.
وبسایت تهراننیوز نیز به نقل از امانالله قرائی مقدم، جامعهشناس و آسیبشناس اجتماعی نوشته که افزایش آمار طلاق در شهرهای بزرگ به دلیل «دوری بیشتر از سنتها و از بین رفتن قبح آن بسیار بیشتر است.»
وی افزوده که «در بیش از ۷۰ درصد مواقع زنان درخواستدهنده طلاق هستند.»
قرائی، مهمترین عامل افزایش طلاق در ایران را «دوساختی شدن جامعه» دانسته است.
به گفته این جامعهشناس، «پسران جوان {در ایران} هنوز بر طبق تفکرات سنتی به دنبال سلطهگری بر زنان، منع اشتغال آنها و عواملی از این دست هستند، در حالی که دختران … خواهان حقوق برابر، حق اشتغال در بیرون از منزل و استقلال اقتصادیاند.»